Note::ရွင္ဥကၠ႒ နွင့္ ဦးေမာင္ ဝိနိစၧယ မ်ား

#မိစၦာဝါဒကြင္းဆက္မ်ား

ႏိုင္ငံေတာ္ သီးျခား၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႔မွ အဓမၼ၀ါဒအျဖစ္ ၀ိနိစၧယခ်၊ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ အခ်ိဳ႕ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားသည္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆက္သြယ္မႈရွိေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။

ဥပမာ- ရွင္ဥကၠ႒-၏ မိစၧာ၀ါဒအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေရတာရွည္ ဦးမာလာ၀ရ၏ ၀ါဒ၊ ဦးပညာ၀ံသ၏ ဓမၼနီတိ၀ါဒ-တို႔မွ အခ်ိဳ႕ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ား တူညီေနမႈ။ တဖန္ ယခုေနာက္ေပၚ မိုးျပာဂိုဏ္း၏ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒ-ႏွင့္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒစာအုပ္မွ ေရးသားခ်က္မ်ားသည္ အထက္ပါ ရွင္ဥကၠ႒စေသာ အဓမၼ၀ါဒမ်ားႏွင့္ ထပ္တူနီးပါး တူညီေနသည္ကို ေတြ႔ရ၏။

မိုးျပာဂိုဏ္းသည္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာနည္းျဖင့္ စည္း႐ံုးေဟာေျပာမႈ ျဖန္႔ခ်ိမႈ ျပဳသျဖင့္ သာမန္လူထု သိပ္မသိ၊ သိေသာအခ်ိန္တြင္လည္း မိစၧာ၀ါဒ-ဟု တၿပိဳင္နက္ သိလိုက္ရ၏။

ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒပါ အယူ၀ါဒမ်ားကို ကား တရား၀င္ျဖန္႔ခ်ိထားေသာ စာအုပ္ျဖစ္သျဖင့္ မိစၧာ၀ါဒမ်ားဟု မထင္ၾက။ ဟိုကဒီက ေျပာၾကသည့္တိုင္ အနည္းအက်ဥ္း လြဲေခ်ာ္မႈ-ဟု ထင္ၾက၏။ ထိုသို႔ထင္သူမ်ားအတြက္ ထိုစာအုပ္ပါ ၀ါဒမ်ားသည္ အနည္းအက်ဥ္း မွားယြင္းခၽြတ္ေခ်ာ္မႈသက္
သက္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာျပည္ရွိ ဗုဒၶ၀ါဒီ ပညာရွိမ်ား ႏွစ္လံုးစိတ္၀မ္း မေအးခ်မ္းႏိုင္ဘဲ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရ၊ ေအာ့ႏွလံုးနာခဲ့ရေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ထားျခင္း
ျဖစ္ေၾကာင္း သိသာေအာင္ ႏိႈင္းယွဥ္ျပဖို႔ လိုမည္ထင္ပါသည္။ လူသိမ်ား ထင္ရွားေသာ ရွင္ဥကၠ႒၏ ၀ါဒႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ျပပါမည္။

(၁) လူေသလွ်င္ ္လူသာျဖစ္သည္ဟူေသာ ၀ါဒ
ေတာင္တြင္းႀကီး ရွင္ဥကၠ႒-၏ လူေသလူျဖစ္စာအုပ္မွ-
(က) လူသားဆိုတဲ့ သတၱ၀ါ ေသဆံုးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အကယ္စင္စစ္ ျဖစ္ခြင့္ ျဖစ္စရာ ျဖစ္ဖို႔အလားအလာမ်ား ရွိခဲ့ေသးလွ်င္ လူမွတစ္ပါး အျခားဘာမွ ျဖစ္စရာ မရွိ။ (လူေသလူျဖစ္စာအုပ္ - ၄)
(ခ) လက္ရွိကမၻာေလာကတြင္ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ အႏၲိမအေျခအေနသုိ႔ ေရာက္၍ေနေသာ လူသားသည္ ေနာက္သို႔ ျပန္ဆုတ္၍ ဖုတ္ႏွင့္ၿပိတၱာ၊ တေစၧႏွင့္မင္စာ၊ ငရဲေကာင္ႏွင့္ တိရစၧာန္သတၱ၀ါမ်ား ျဖစ္ရန္အေၾကာင္း လံုး၀ မရွိေတာ့ေခ်။ (လူေသလူျဖစ္- ၃၃၁)

ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- စာအုပ္မွ--

(က) တိရစၧာန္ဘံုသည္ မေကာင္းမႈျပဳေသာ သူတို႔၏ လားရာ အပါယ္ဘံုတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ဗုဒၶစာေပမ်ား၌ ျပဆိုထားရကား ဗုဒၶသည္ ဘုရားမျဖစ္မီက ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ တိရိစၧာန္ျဖစ္ခဲ့သည္ ဆိုျခင္းမွာ အေၾကာင္းယုတၱိမရွိေခ်။ ဤေနရာ၌ ေအာက္ပါ ဗုဒၶေဒသနာကိုလည္း ကၽြန္ဳပ္တို႔ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ရန္ လိုအပ္၏။
“ရဟန္းတို႔၊ မဟာသမုဒၵရာ၌ မ်က္စိကန္းေသာ လိပ္တစ္ေကာင္သည္ ရွိ၏။ ထိုလိပ္ကန္းသည္ အႏွစ္တရာလြန္မွ တစ္ႀကိမ္သာလွ်င္ ေရေပၚသို႔ ေပၚတက္၏။ ထိုလိပ္ကန္းသည္ ေလတိုက္ေသာေၾကာင့္ ထိုမွဤမွ လြင့္ေမ်ာေနေသာ ထမ္းပိုး၌ လည္ပင္းကို လွ်င္ျမန္စြာ စြပ္မိရာေသး၏။ အပါယ္ဘံုရွိ သတၱ၀ါတို႔သည္ လူ၏အျဖစ္ကို ရျခင္းငွါ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ အေၾကာင္းမူ အပါယ္ဘံုတို႔၌ တရားက်င့္ျခင္း၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈျပဳျခင္း တို႔သည္ မရွိကုန္။ တိရစၧာန္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္း စားၾကကုန္၏။ အားနည္းေသာ သတၱ၀ါကို အားႀကီးေသာ သတၱ၀ါက စားေလ့ရွိ၏။” (မဇၥၽိမနိကာယ္၊ ဗာလပ႑ိတသုတ္)
ဤေဒသနာအရ တိရစၧာန္သည္ လူ႔ဘ၀သုိ႔ ကူးေျပာင္းရန္ ထိုမွ်ခဲယဥ္းပါက ဗုဒၶသည္ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ တိရစၧာန္အျဖစ္ျဖင့္ ပါရမီျဖည့္ခဲ့သည္ဆိုေသာ စကားမွာ အေျခအျမစ္ မရွိလွေခ်။ (စာ-၁၅၇-၈)

(ခ) စင္စစ္ ေသၿပီးေနာက္ လူကတိရစၧာန္အျဖစ္သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တိရစၧာန္က လူအျဖစ္သို႔ေသာ္ လည္းေကာင္း ေျပာင္းလဲသည္ဆိုျခင္းမွာ သဘာ၀နိယာမႏွင့္ ဖီလာျဖစ္၏။ (စာ-၁၅၈)

(၂) အဘိဓမၼာ ဘုရားေဟာမဟုတ္
အဘိဓမၼာကိုလည္း ဘုရားေဟာမဟုတ္ေၾကာင္း ရွင္ဥကၠ႒တို႔ အဖြဲ႔က ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုၾက၏။

(က) တစ္နည္းၾကည့္ျပန္လွ်င္ ပထမသံဂါယနာတင္တြင္ ဓမၼႏွင့္၀ိနယကို အာဂံုရြတ္ဆိုၾကသည္။ ဒုတိယ တတိယတို႔သည္လည္း အလားတူပင္ အာဂံုရြတ္ဆိုၾကသည္။ အဘိဓမၼာ မပါ၀င္ေသးေပ၊ စတုတၳသံဂါယနာ တင္၏ ေနာက္ပိုင္းက်မွ အဘိဓမၼာဟူ၍ ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ (ဗုဒၶ၀ါဒအေျခခံသင္တန္း၊ ၇၀)

(ခ) သီဟုိဠ္ေခတ္ ေစာေစာပိုင္းကပင္ အဘိဓမၼာပိဋကမွာ ထင္ရွားၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေထရ၀ါဒီတို႔၏ အဘိဓမၼာစာေပစုသည္ ပိဋကတစ္ဆူအျဖစ္ စုစည္းတည္တန္႔ေနခ်ိန္မွာ တတိယသံဂါယနာ တင္ခ်ိန္ (ဘီစီ-၂၄၄)ထက္ ေနာက္မက်ႏိုင္ေခ်၊ သုိ႔စင္လ်က္ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသမေထရ္သည္ ဗုဒၶဘုရားသခင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ၀ါတြင္သံုးလတိုင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို (ဗုဒၶမတညဴ) ဘုရားဉာဏ္ေဆာင္၍ ေရးသားသည္ဟု ယံုၾကည္လက္ခံထားၾကျခင္းမွာ ထားသူတို႔၏ သကၠာယအစြဲမွ်သာ ျဖစ္ရေခ်မည္။ (၎စာ- ၇၈)

(ဂ) ယင္းအဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းကို ဗုဒၶဘုရားသခင္ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္၌ ေဟာသည္ဟူေသာ အခ်က္မွာ အ႒ကထာဆရာ ရွင္ဗုဒၶေဃာသ၏ ထြင္လံုးပံုျပင္မွ်သာျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားလွေပသည္။
ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒက်မ္းျပဳ ဦးေအးေမာင္ကလည္း ေအာက္ပါအတိုင္း သံေယာင္လိုက္ကာ ေထာက္ခံေရးသားခဲ့၏။

(က) အဘိဓမၼာက်မ္းမ်ားသည္ ပိဋကတ္သမိုင္း၌ ေနာက္ဆံုးေပၚေပါက္လာေသာ က်မ္းမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆရန္အေထာက္အထားမ်ား ရွိ၏။ ပထမႏွစ္ႀကိမ္ သဂၤါယနာတင္ေသာ ပါဠိေတာ္မ်ားတြင္ အဘိဓမၼာ ပါ၀င္သည္ဟု ၀ိနည္းစူဠ၀ါႏွင့္ မဟာ၀င္၊ ဒီပ၀င္က်မ္းမ်ား၌ ျပဆိုမထားေခ်။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-ႏွာ-၁၉)

(ခ) အခ်ိဳ႕ေသာပါဠိေတာ္တို႔၌ အဘိဓမၼာဟူေသာ ပုဒ္ကို ေတြ႔ရ၏။ သို႔ရာတြင္ သုတၱန္ပိဋကတ္၌လာေသာ ထို“အဘိဓမၼာ”သည္ လက္ရွိအဘိဓမၼာ ခုနစ္က်မ္းကို မရည္ညႊန္းဘဲ သုတၱန္ေဒသနာ မ်ားမွ နက္နဲေသာ တရားကို ဆိုလိုဟန္ရွိ၏။ ဗုဒၶေဒသနာမ်ားကို သုတၱ-ေဂယ်-ဂါထာ-ဇာတက စသည္ျဖင့္ အဂၤုတၱရနိကာယ္၌ ကိုးမ်ိဳးခြဲျခားထားရာ ဥပမာ- ဇာတကသည္ လက္ရွိ ၅၅၀- ဇာတ္နိပါတ္ကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ဘဲ နိကာယ္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕၀တၳဳမ်ားကို ရည္ညႊန္း၏။ ထိုနည္းအတူ သုတၱန္ပိဋကတ္၌ ေတြ႔ရေသာ အဘိဓမၼာ သည္ သုတၱန္ေဒသနာေတာ္မ်ားကို အမ်ိဳးအစားခြဲျခားရန္ သံုးစြဲေသာ စကားျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ (ႏွာ-၁၉)
(ဥပမာ- ဇာတကသည္ လက္ရွိ ၅၅၀- ဇာတ္နိပါတ္ကို ဆိုလိုျခင္း မဟုတ္ဘဲ နိကာယ္မ်ားမွ အခ်ိဳ႕၀တၳဳမ်ားကို ရည္ညႊန္း၏။-ဟု“အပဏၰကဇာတကာဒီနိ ပညာသာဓိကာနိ ပၪၥဇာတကသတာနိ `ဇာတက`ႏၲိ ေ၀ဒိတဗၺံ။ -“အပဏၰဇာတ္အစရွိကုန္ေသာ ငါးဆယ္အလြန္ရွိကုန္ေသာ ငါးရာေသာဇာတ္ေတာ္တို႔ကို ဇာတက-ဟူ၍ သိအပ္၏။”ဟု အ႒ကထာတြင္ ဆို၏။
ဤသို႔လွ်င္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒစာအုပ္သည္ ရွင္ဥကၠ႒၏ ၀ါဒမ်ားႏွင့္ တူညီေနပံု၊ လူေသလူျဖစ္၀ါဒကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေနပံုကို မွန္းဆႏိုင္ေလာက္ပါၿပီ။ ဆက္လက္ႏိႈင္းယွဥ္ျပပါဦးမည္--

(၃) သံဂါယနာေျခာက္တန္ကို ေပါ့တန္ေသးသိမ္ေစမႈ
မိမိတို႔ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသမိုင္းတြင္ သံဂါယနာ- တင္ျခင္းကိစၥသည္ အထူးအေရးပါလွ၏။ သံဂါယနာ မ်ားမရွိခဲ့လွ်င္ ေထရ၀ါဒ-ဟူ၍လည္း ရွိမည္မဟုတ္ပါ။ မွန္၏၊ ေထရ၀ါဒဟူသည္ ပထမသံဂါယနာ တင္ေတာ္မူေသာ အရွင္မဟာကႆပ-စေသာ မေထရ္ႀကီးမ်ား၏ လက္ခံသတ္မွတ္အတည္ျပဳ ထားသည့္အတိုင္း မျဖဳတ္မႏႈတ္ မျဖည့္မစြက္ဘဲ လိုက္နာက်င့္သံုးေသာ ၀ါဒျဖစ္၏။
သို႔ရာတြင္ ရွင္ဥကၠ႒၊ ဦးေအးေမာင္-စေသာ မိစၧာ၀ါဒီတို႔သည္ သူတို႔၏ ၀ါဒႏွင့္ ေထရ၀ါဒပိဋကတ္သည္ ေက်ာခ်င္းကပ္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ဆန္႔က်င္ေနရကား ေထရ၀ါဒပိဋကတ္သည္ ပထမသံဂါယနာတင္စဥ္ကအတိုင္း မျပဳမျပင္ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ရွိသည္ဟု လက္မခံႏိုင္ၾကဘဲ ဗုဒၶဓမၼကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ေသာ မိစၧာ၀ါဒမ်ား အေႏွာက္အယွက္မ်ား ေပၚေပါက္လာတိုင္း ဗုဒၶဓမၼကို ကာကြယ္ရန္ သံဂါယနာတင္ေတာ္မူၾကေသာ အရိယာမေထရ္ႀကီးမ်ားကိုမွ အားမနာဘဲ မိုက္႐ိုင္းသူမ်ားပီပီ သံဂါယနာ-ဟူသည္ ဘာမွ်အေရးမပါေလဟန္ ေအာက္ပါအတိုင္း လုပ္ႀကံေရးသားၾကကုန္၏။

(က) တတိယ သံဂါယနာတင္ပြဲ၌ ပိဋကတ္သံုးပံုဟူ၍ ျဖစ္လာသည္မွာ ရွင္ေမာဂၢလိပုတၱတိႆမေထရ္ သည္ သူေရးသားေသာ ကထာ၀တၳဳက်မ္းကို ထည့္လို၍ အဘိဓမၼာ ၇-က်မ္းဟု တင္သြင္း သံဂါယနာတင္ခဲ့ၾကဟန္ ရွိေလသည္။
ဤတတိယသံဂါယနာ၌ အၿပိဳင္ဟူ၍ ထင္ရွားတင္ရန္အေၾကာင္း မေပၚေပါက္ေတာ့ေခ်၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အေသာကမင္းႀကီးက အကြဲကြဲေသာ သံဃာမ်ား၏ အလိုသို႔လိုက္၍ အမ်ားႀကိဳက္ျဖစ္ေစရန္ စုေပါင္းၿပီး တင္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ပိဋကတ္မွာ ဤသံဂါယနာမွစ၍ ျဗဟၼဏေဟာႏွင့္ ဗုဒၶေဟာတို႔ အတိအလင္း တရား၀င္ ေရာေထြးလာေတာ့၏။ ေထရ၀ါဒီဂိုဏ္းတို႔က မေက်နပ္ေသာ္လည္း မင္း၏အာဏာကိုု မဆန္႔က်င္လိုသျဖင့္ လိုက္ေလ်ာခဲ့ရ၏။ ဤအမွား၏ ဒဏ္ကို အစဥ္အဆက္ သာသနာသမိုင္းတစ္ေလ်ာက္ အေမြခံခဲ့ရ၏။ (နိကာယ္၏ နိကာယ္သမိုင္းေက်ာက္တိုင္မွ)
ဦးေအးေမာင္၏ ေရးသားခ်က္မ်ားကိုလည္း ႐ႈပါဦး။

(က) သုတၱန္ႏွင့္ ၀ိနည္းပိဋကတ္မ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ မေရာက္မီက ေလးႀကိမ္တိတိ သဂၤါယနာတင္ၿပီး ျဖစ္သည္မွန္၏။ သို႔ျဖစ္ေစကာမူ ေထရ၀ါဒသမိုင္း၌ ထင္ရွားေသာ သဂၤါယနာေလးခုသည္ ပါဠိပိဋကတ္ကုိ ေလ့လာစိစစ္ေသာ သုေတသီပညာရွင္တို႔၏ အျမင္အားျဖင့္ မ်ားစြာအေရးပါလွသည္ မဟုတ္ေခ်။

(ခ) အျခားစဥ္းစားရန္ ရွိသည္ကား သဂၤါယနာတင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ရဟန္းသံဃာ တစ္စုတစ္ဖြဲ႕မွ်သာျဖစ္၍ သူတို႔အတည္ျပဳေသာ ဗုဒၶေဒသနာမ်ားကို အျခားရဟန္းသံဃာတို႔က မည္မွ်လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳပါသနည္းဟူေသာ အခ်က္ျဖစ္၏။

(ဂ) ထို႔အျပင္ သဂၤါယနာတင္ေသာ ရဟန္းသံဃာသည္ ေဒသနာမ်ားကို စုေပါင္းရြတ္ဆို႐ံုမွတစ္ပါး ေစ့ငုေသခ်ာစြာ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈ၊ ေ၀ဖန္သံုးသပ္မႈျပဳေသာ လကၡဏာမရွိေခ်။ သို႔ျဖစ္၍ အေနာက္ႏုိင္ငံ ပါဠိသုေတသီပညာရွင္တို႔က ယခုလက္ရွိ ပါဠိပိဋကတ္၏ တစ္စိတ္တစ္ေဒသမွ်သာ ပထမသဂၤါယနာ၌ အတည္ျပဳေသာ ပါဠိေတာ္မ်ား ျဖစ္တန္ရာသည္။ ထိုတစ္စိတ္တစ္ေဒသသည္ပင္ ထိုသဂၤါယနာတင္ ပါဠိေတာ္မ်ားႏွင့္ ထပ္တူျဖစ္သည္ဟုဆိုရန္ ခိုင္မာလံုေလာက္ေသာ အေထာက္အထားမရွိဟု ယူဆၾက၏။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- ၂၂-၂၃)

(၄) ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကို မယံုၾကည္မႈ
ရွင္ဥကၠ႒ႏွင့္ အေပါင္းအပါတစ္စုသည္ ျမတ္ဗုဒၶသည္ သိစရာမွန္သမွ် တစ္စမက်န္ သယမၻဴဉာဏ္ျဖင့္ အမွန္အတိုင္း သိေတာ္မူသည္ဟု လက္မခံႏိုင္ၾက။ သာမန္ဉာဏ္ႀကီးရွင္တစ္ေယာက္အျဖစ္သာ လက္ခံလုိၾက၏။ သာ၀ကတို႔ႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ေနာက္လိုက္အေနအထားမ်ိဳးသာ ျဖစ္၏။ ထို႔ထက္မပို-ဟု ဆိုၾက၏။ သူတို႔၏ ေရးသားခ်က္အခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ပါဦး။

(က) အ႒ကထာဆရာ တို႔သည္ ဗုဒၶ၏ ဂုဏ္အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ခ်ီးေျမႇာက္ေရးသားရာ၌ ထိုသဗၺညဳတဉာဏ္ ရရွိသည္ဆိုေသာ တိတၳိဆရာႀကီးတို႔ကို အညံ့မခံလိုသည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဗုဒၶကို အျခားအရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ခြဲျခားထားလိုေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶသည္ ဘာမဆို အၾကားအျမင္ အသိရွိေသာ သဗၺညဳတဉာဏ္ ရရွိသည္ဟု ျပဆိုၾကဟန္တူ၏။

(ခ) ၀ိဇၨာသံုးပါးသည္ ရဟႏၲာတိုင္း ရရွိေသာ အသိဉာဏ္ ျဖစ္၏။ ဤသို႔ ဆိုပါမူ ဗုဒၶႏွင့္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ မည္သို႔ ျခားနားပါသနည္း။ (အမွန္တရား သုေတသန အမွတ္ (၁) စာေစာင္)
ဦးေအးေမာင္ကလည္း အလားတူ ယူဆ၏။ သူ၏ ေရးသားခ်က္မ်ားကိုလည္း ႐ႈပါဦး။

(က) အ႒ကထာ၌ အထူးျပဆိုထားေသာ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္မွာ သဗၺညဳတဉာဏ္ျဖစ္၏။ သံယုတၱနိကာယ္၌ ေကာသလမင္းက ေမးေလွ်ာက္၍ ဗုဒၶက မိမိ၌ သဗၺညဳတဉာဏ္ရွိသည္ဟု မိန္႔ၾကား၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုသဗၺညဳတဉာဏ္သည္ မည္သို႔ေသာ ဉာဏ္မ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပေတာ္မမူေခ်။ အ႒ကထာဆရာတို႔ကမူ အၿမဲထာ၀ရ ဘာမဆို ၾကားျမင္သိရွိေသာ ဉာဏ္မ်ိဳးျဖစ္သည္ ဆို၏။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-၃၃၁)

(ခ) ဤဗုဒၶေဒသနာအရ သဗၺညဳတဉာဏ္မွာ သိသင့္သိအပ္ေသာ တရားအားလံုးကို ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ၊ (၀ါ) ၀ိဇၨာသံုးပါးကို ထိုးထြင္းသိေသာ ဉာဏ္အျမင္ျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွား၏။ ၀ိဇၨာသံုးပါးသည္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တိုင္း ရရွိေသာ ဉာဏ္ျဖစ္၏။ အ႒ကထာဆရာတို႔သည္ ဗုဒၶကို ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ခြဲျခားလိုေသာေၾကာင့္ ဗုဒၶ၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ထာ၀ရ အၾကားအျမင္အျဖစ္ျဖင့္ ဖြင့္ဆိုေရးသားခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ေပမည္။ (စာ- ၃၃၂)

(ဂ) ဤသို႔ျဖင့္ ဗုဒၶႏွင့္ ရဟႏၲာတို႔တြင္ ဆရာႏွင့္တပည့္၊ (၀ါ) ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ ေနာက္လိုက္တို႔၏ ေနရာက႑ ျခားနားမႈမ်ိဳးမွတစ္ပါး အျခားျခားနားမႈမ်ား ရွိေၾကာင္း ယူဆရန္ ေဒသနာအေထာက္အထား မရွိေခ်။ (စာ-၃၃၃)

(၅) ေစတီ႐ုပ္ပြား ကိုးကြယ္မႈ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဟု ေခၚဆိုစရာ အမွတ္လကၡဏာ မက်န္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ပရမ္းပတာ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားကို ႐ႈပါဦး။

(က) ၀တ္ထည္ဖ်င္ခင္းကို သကၤန္းဟူ၍ မခြဲျခားေတာ့ဘဲ အ၀တ္ဟူ၍ တသားတည္း ျမင္ၾကေလၿပီ၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕ ဆံပင္တည္းဟူေသာ အေမြးသည္ ျမင္းၿမီးထက္ပို၍ အနာေရာဂါကို ေပ်ာက္ေစႏိုင္သည္ဟူေသာ ဥပါဒါန္ကိုလည္း ယခုေခတ္၌ ေတာ္လွန္္ၾကေလၿပီ၊ ယခုအခါ၌ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္-စသည္တို႔ကို ဘာသာေရးအမႈိက္သ႐ိုက္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ေသခ်ာထင္ထင္ သိျမင္ၾကကုန္ၿပီ။ (လူေသလူျဖစ္-၈၁)

(ခ) ဆီမီးအခိုးတိုင္ ထြန္းညႇိျခင္း၊ ပူေဇာ္ျခင္း၊ ဒူးေထာက္႐ိုက်ိဳး ရွိခိုးျခင္း၊ ေၾကးစည္ေခါင္းေလာင္း ထိုးျခင္း၊ ဓမၼသီခ်င္း က်ဴးရင့္ျခင္း၊ ဂုဏ္ေတာ္ ရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း၊ ဆုေတာင္း ပတၳနာျပဳျခင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ရေသာ နတ္တို႔ ဘုရားတို႔ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ယံုၾကည္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေခ်။ (လူေသလူျဖစ္-၁၂၇)

(က) မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၌ ဗုဒၶဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေစတီတည္ထိုက္ေၾကာင္း ၊ ဗုဒၶဖြားရာ၊ ဘုရားျဖစ္ရာႏွင့္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရာဌာနမ်ားသို႔ ဘုရားဖူးသြားေသာ သူတို႔သည္ နတ္ျပည္သုိ႔ ေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား၏။ ဤစကားမွာ မိမိအား ပုဂၢိဳလ္စြဲၾကည္ညိဳမႈကို ဆန္႔က်င္ေသာ ဗုဒၶ၏စကား သို႔မဟုတ္ သဂၤါယနာတင္ ရဟန္းသံဃာ၏ စကားမျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ရာေက်ာ္ေလာက္မွ သုတၱန္ပိဋကတ္ကို ျပင္ဆင္တည္းျဖတ္ေသာ ဆရာတို႔၏ စကားျဖစ္ရေပမည္။ (ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ- ၃၃၄)

(ခ) ယေန႔ ျမန္မာဗုဒၶ၀ါဒီ လူထု၏ ဘာသာေရးနယ္ပယ္၌ အက်ံဴး၀င္ေသာ သရဏဂံုသံုးပါး၊ ဂါထာပရိတ္ ရြတ္ဖတ္မႈ၊ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ပူေဇာ္မႈ၊ ဘုရားေစတီ မြမ္းမံျပင္ဆင္မႈ စသည္တို႔သည္ မူလဗုဒၶ၀ါဒႏွင့္ အံမ၀င္ဘဲ မဟာယာန၀ါဒႏွင့္ ပိုမိုနီးစပ္ေၾကာင္း သတိျပဳသင့္ေပသည္။ (စာ- ၃၆၇)
ဤမွ်ဆိုလွ်င္ပင္ ဦးေအးေမာင္၏ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ-စာအုပ္ႀကီးသည္ အဓမၼ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ထားေသာ စာအုပ္ႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း ေပၚလြင္ေလာက္ၿပီဟု ယူဆပါသည္။
(သူတို႔၏ ေရးသားခ်က္မ်ား မဟုတ္မမွန္ေၾကာင္း၊ ဘက္လုိက္ေသာ အျမင္မ်ား၊ အလ်င္စလုိ ေကာက္ခ်က္ခ်မႈမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုပါက “လူေသလူျဖစ္ ၀ါဒါႏု၀ါဒ၀ိနိစၧယ- (ေထရ၀ါဒစြယ္စံုက်မ္း)” စာအုပ္ႀကီးကို ဖတ္႐ႈပါဟု ညႊန္းလိုပါသည္။)
“ရဟန္းတို႔၊ သူတစ္ပါးတို႔သည္ ငါ၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ၊ တရား၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ၊ သံဃာ၏ အျပစ္ကိုျဖစ္ေစ ေျပာၾကရာ၌ “ဤစကားသည္ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မဟုတ္၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္လည္း မမွန္၊ စင္စစ္အားျဖင့္ ဤအျပစ္သည္ ငါတို႔၌ ထင္ရွားမရွိ” ဟု မဟုတ္သည္ကို မဟုတ္သည့္အတိုင္း သင္တို႔ ေျဖရွင္းရမည္။” (ဒီ။ ျမန္၊ ၁။၁၁။)
Credit:
အရွင္ေကာ၀ိဒ (ေယာ)

===ဘာမွန္းမသိေသာဟာႀကီးနွင့္ေတြ႕ ဆံုျခင္း======

===ဘာမွန္းမသိေသာဟာႀကီးနွင့္ေတြ႕                                                                                                  .          ဆံုျခင္း======

ကြ်န္ဳပ္သူ႕ကို စေတြ႕လိုက္တဲ႕အခ်ိန္မွာ အရာရာဟာ အေနာက္ကိုဆုပ္သြားတယ္လို႕ခံစားရတယ္။ေအးစက္မႈ႕နွင့္တိတ္စိတ္္မႈ႕ဟာ ကြ်န္ဳပ္၏ခႏၶာကိုယ္တခုလ႔ံုးကိုလႊမ္မိုးထားတယ္ စိတ္ကလည္းသိရံုတင္သိေနၿပီး ထံုတံုတံုႀကီးျဖစ္ေနတယ္လို႕ထင္တယ္ ။

သူ႕ကိုစကားေျပာၾကည့္ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္ အဆင္မေျပဘူး သူ႕ကိုေတာင္းပန္ဖို႕ႀကိဳးစားတယ္ ပံုုေဖာ္ၾကည့္တယ္ လက္သင့္မခံဘူး။သူဟာ အေရာင္မဲ႕ေနတယ္ သ႑ာန္ေတြမရွိဘူး သူဟာအနားကပ္လာတဲ႕ ဘယ္သူမဆို စြဲစုပ္ျပစ္လိုက္တယ္လို႕ခံစားရတယ္။ဒကယ္လည္း ကြ်န္ဳပ္ရဲ႕စိတ္ေတြကို ျဖစ္ေပၚခြင့္မေပးဘူး ေပၚလာတဲ့စိတ္ဝိညဥ္ေတြကို စြဲဆုပ္ယူျပစ္တယ္။နက္ရိွဳင္းလွတဲ႕တြင္းနက္ႀကီးက အရာအားလံုးကို စြဲဆုပ္ေနသလိုပဲ သူထဲကိုေရာက္သြားရင္ သို႕မဟုတ္ သူအနားနားကပ္လာရင္ဘားမွလုပ္လို႕မရေတာ့ဘူး တခါတခါသိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ အႏၲာရာယ္ေတြနဲ႕မေတြ႕ခင္ေပါ့။

ဘာမွန္းမသိတဲ႕ဟာႀကီးကိုစစေတြ႕ခ်င္း ေအးစက္ၿပီး ထူးျခားတဲ႕အေတြ႕ကိုခံစားရေတာ့ တမ်ိဳးတမည္ေကာင္းေနတယ္။ ရုပ္တရက္ဆိုသလို စကားေျပာသံေတြက နားနားမွကပ္ေျပာသလို ၾကားလာရတယ္ ဘာေတြျမင္မွန္းလည္းမသိဘူး ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြျမင္လာရတယ္ လူ႕ေလာက ကမဟုတ္တဲ႕အသံေတြကိုၾကားလာရတယ္။

္တေန႕ေတာ့အဲ႕အရာႀကီးထဲစီးေျမာေနခိုက္ ရုပ္တရုတ္ ဆိုသလိုပဲ ကြ်န္ဳပ္၏နားနားကို စကားတခြန္းကပ္ေျပာလိုက္တယ္

္''ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ''တဲ႕ကြ်န္ဳေတာ္အလြန္တရာေၾကာက္လွန္႕သြားခဲ႕တယ္ ေခါင္းဟာလဲ ပုတ္ေလာက္ႀကီးသြားတယ္လို႕ခံစားရတယ္ ဘယ္လိုမွရပ္မတည္နိဳင္ေအာင္ပဲ။ဒါေတြထပ္မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႕ေၾကာက္ရႊံ႕နဲ႕စိတ္နဲ႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေၾကာက္ေပမဲ႕လည္း အႀကိမ္ႀကိမ္သြားၾကည့္ဖို႕ထပ္ႀကိဳးစားတယ္ ဒါေပမဲ႕ေရာက္ခါနီးတိုင္း ကြ်န္ဳပ္စိတ္ကတားျမစ္ေနတယ္ သူခြင့္ျပဳဘူး စိုးရိမ္လြန္ကဲေနတယ္။ဒါေပမဲ႕စိတ္ကိုတည္ညိမ္ေအာင္ျပန္ႀကိဳးစားၿပီး တမ်ိဳးတဖံုဆက္လုပ္ျဖစ္တယ္။အဆင္မေျပပါဘူး အရင္တိုင္ပဲလို႕ကြ်န္ဳေတာ္ခံစားရတယ္။

တေန႕ေတာ့ဆရာႀကီးနဲ႕သြားေတြ႕ကာ အေျခအေနေတြကို အကုန္ေျပာျပလိုက္တယ္။ထိုအခါဆရာႀကီးက ငါ့တပည့္မင္းေတြ႕ခဲ႕တာတျခားဟာမဟုတ္ဘူးကြ။ေနာက္ဆံုးဝိညဥ္ကိုေတြ႕သြားတာပံဲ သူဟာအလြန္ေအးစပ္ေနမယ္ ပံုေဆာင္မေနဘူး သ႑ာန္မဲ႕ေနတယ္ သူ႕မွာအေရာင္မရွိဘူး ထိကိုင္လို႕မရဘူး  အရာအားလံုးရဲ႕တခုတည္းေသာ သေဘာျဖစ္ေနတယ္ သူ႕သေဘာကိုနိဳင္နင္းရင္ မင္းဟာ နာနာရုပ္ေတြကိုနိဳင္နင္းလာမယ္တပည့္...

ကြ်န္ဳပ္သည္ ဆရာႀကီးအား ရိုေသစြာျဖင့္
ဆရာႀကီး ''အဲ႕ဘာမွန္းမသိတဲ႕ဟာႀကီးကိုဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမလဲ''ဟုေမးလိုက္ေလသည္။

ဒါမခက္ပါဘူးကြ ''အဲ႕ဘာမွန္းမသိတဲ႕ဟာႀကီးကိုနိဳင္တာက အလင္းေရာင္ကြ အလင္းေရာင္''
မင္းအလင္းေရာင္ေသးေသးေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဖန္တီးရမယ္ ဒါမွမဟုတ္ ထူးျခားတဲ႕ဉဏ္အလင္းဓာတ္တခုကိုယူေဆာင္သြားရမယ္ အဲ႕ဒါဆို အဲ႕ဘာမွန္းမသိတဲ႕ဟာႀကီးကို မင္းလိုသလိုအသံုးျပဳနိဳင္မယ္။ဒါမွလည္း မင္းလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနာက္ထပ္တခါးခ်ပ္ေတြကိုလိုက္ဖြင့္နိဳင္မယ္။

သတိထားရမွာကေတာ့ အဲ႕ဘာမွန္းမသိတဲ႕ဟာႀကီးဟာ အလြန္ကို ပေဟ႒ိဆန္တယ္ အရာကိုလည္းဖန္ဆင္းနိဳင္တာပဲ ဒါေၾကာင့္ မင္းကို ေၾကာက္ရႊံ႕ျခင္းေတြ ခ်စ္ျခင္းမုန္းျခင္းေတြ အျပင္ ထူးျခားေသာ အျမင္ေတြ အသံေတြနဲ႕ စာေမးပြဲစစ္လိမ့္မယ္။

''ကဲ့ တပည့္ ဒီသေဘာကိုသိရင္ မင္းဘာလုပ္မလဲ တပည့္...''

ကြ်န္ဳပ္သည္လည္း ခဏစဥ္းစားလိုက္ၿပီး သေဘာေပါက္ၿပီ ဆရာႀကီး ''ကြ်န္ေတာ္ အဲ႕ဘာမွန္းမသိတဲ႕ဟာႀကီးကို စာေမးပြဲျပန္စစ္မယ္ ဒါဆိုရင္နိဳင္ၿပီ''ဟု ဆိုလိုက္ခါ ဆရာႀကီးသည္ ေခါင္းတစပ္စပ္ ညိမ့္ကာ ပီတိျဖစ္ဖြယ္အၿပံဳးတို႕ျဖစ္ၾကည့္ေနခဲ႕ေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကြ်န္ဳပ္သည္ လြန္စြာေျခာက္ျခားဖြယ္ေကာင္းေသာ ပေဟ႒ိဆန္လွေသာ ဘာမွန္းမသိေသာ အရာႀကီးကို ေအာင္ျမင္စြာေက်ာ္လႊားလိုက္ေလေတာ့သတည္း။

#အသွ်င္ဝဏၰိတ မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ

=====နီညိဳေရာင္အဆင္းရွိေသာ ေမ်ာက္ခေလးမ်ား====

လြန္စြာနက္ရိႈင္းလွေသာ ေတာႀကီးတေနရာ၌ နီညိဳေရာင္အဆင္းရွိ၍ ၾကည္လင္ေတာက္ပေသာ မ်က္ဝန္းႀကီးမ်ားရွိေသာ ၾကက္ေသြးေရာင္ ေမ်ာက္ခေလး သံုးေကာင္သည္ အံ႕ေႀသ္ာဖြယ္ေကာင္းေသာ သိုင္းပညာရပ္မ်ားကို အျပင္းအထန္ေလ့က်င့္လွ်က္ရွိေလသည္။ထိုေမ်ာက္ခေလး သံုးေကာင္သည္ အာဟာရသိဒၶိနွင့္ ျပည့္ဆံုေသာ အနက္ေရာင္ငွက္ေပ်ာသီးမ်ားကိုသာ စားေသာက္ကာ ေန႕မအားညမအား သိုင္းပညာကိုေလ့က်င့္ စည္းပူးလွ်က္ရွိေပသည္။သူတို႕၏ ရန္သူျဖစ္ေသာ ေသမင္းအား ျပန္တိုက္ခိုက္နိဳင္ရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႀကံစည္၍ သိုင္းပညာျဖင့္ ေသမင္း၏နိဳင္ငံမွလြတ္ေျမာက္ရန္ႀကိဳးစားေနျခင္းကို ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေသာ  ေရႊေရာင္ေမ်ာက္ႀကီးတေကာင္သည္ သတိထားမိသြားေလသည္။

တေန႕တ၌ ထိုေရႊေရာင္အဆင္းရွိေသာေမ်ာက္ႀကီးသည္ ၎တို႕ေနထိုင္ရာေတာအုပ္ႀကီးသို႕ေရာက္ရွိလာကာ အို..ေမ်ာက္ခေလးတို႕ သင္တို႕၏သိုင္းပညာသည္ အလြန္ အဆင့္နိမ့္လွေပသည္ သင္တို႕သည္ ေသမင္းကိုယွဥ္ၿပိဳင္နိဳင္မည္မဟုတ္ ငါသည္သင္တို႕အား ေသမင္းကိုအနိဳင္ယူနိဳင္ေသာ သိုင္းပညာကိုသင္ေပးမည္''ဟုေျပာဆိုေလသည္ သို႕ေပေသာ္ျငားလည္း ထိုသိုင္းပညာရပ္မ်ားသည္ သင္တို႕၏စိတ္ဆႏၵေပၚလည္းလြန္စြာမွီတည္ေပရာ ငါသင္ေပးေသာ္ သိုင္းပညာရပ္မ်ားကို သင္တို႕ကိုတိုင္ေရႊးခ်ယ္ၾကေပေလာ''ဟုေျပာဆို၍ ...

လြန္စြာအံ႕ေႀသာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ သိုင္းပညာ သံုးရပ္ကိုပို႕ခ်ေပးေလေတာ့သည္။
ထိုသိုင္းပညာရပ္မ်ားအနက္

 ပထမဆံုးေသာေမ်ာက္ခေလးသည္ ေသမင္းကိုျပန္လွန္အံ႕တုနိဳင္စြမ္းရွိေသာ လြန္စြာအစြမ္းတခိုးတို႕နွင့္ျပည္နွက္ေနေသာ ထူးျခားေသာ သိုင္းပညာရပ္ကိုသင္ယူေလသည္။

ဒုတိယေမ်ာက္ခေလးမွာ မည္သို႕ပင္ဆင္းရဲေအာင္ ေသမင္းသည္ျပဳလုပ္ေစကာမူ ျပန္၍ဆင္ရဲကင္းေအာင္ ခ်မ္းသာေအာင္ျပဳလုပ္နိဳင္ေသာ သိုင္းပညာရပ္ကိုသင္ယူေလသည္။

တတိယေမ်ာက္ခေလးမွာ ေသမင္းမျမင္နိဳင္ေသာ သိုင္းပညာကိုသင္ယူေလသည္။

ထိုေမ်ာက္ခေလးမ်ားသည္ ေရႊေရာင္ေတာက္ပေနေသာ ေမ်ာက္ႀကီးထံမွ ထူးဆန္းေသာ သိုင္းပညာအသီးသီးတို႕ကိုတက္ေျမာက္သြားၾက၍ ေသျခင္းတရားျဖစ္ေသာ ရွင္ေသမင္းကို စိန္ေခၚရန္ ေမ်ာက္ႀကီးထံ၌ခြင့္ပန္၍ အသီးသီးထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။

သို႕ေပေသာ္ျငားလည္း ထိုၾကက္ေသြးေရာင္ရွိေသာ ေမ်ာက္ခေလးမ်ားသည္ သူ႕ပညာသည္သာေကာင္းတယ္ ငါ့သိုင္းပညာသည္သာအတုမရွိၿပိဳင္ဘက္ကင္းတယ္ဟု အမ်ိဳးမ်ိဳးယူဆေနၾကသည္။ေနာက္ဆံုး သူတို႕သည္ အခ်င္းခ်င္းမညီမညြတ္ျဖစ္၍ မည္သူ႕ရဲ႕သိုင္းပညာသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မည္နည္းဟု ျငင္းခံု၍ ေသမင္းကို အံ႕တုရန္မႀကိဳးစားေတာ့ပဲ  သိုင္းပညာၿပိဳင္ပြဲႀကီးက်င္းပ၍ သိုင္းပညာၿပိဳင္ဆိုင္ေလေတာ့သည္။ထိုနီညိဳေရာင္အဆင္းရွိေသာ ေမ်ာက္ခေလးမ်ား၏ သိုင္းၿပိဳင္ပြဲသည္ အံ႕ေႀသာ္စရာေကာင္း၍ လြန္စြာေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ လက္နက္ဆန္းမ်ားနွင့္ေျပ့နွက္ေနရာ သိုင္းေလာကႀကီးတခုလံုးကိုပင္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားျပန့္နွံ႕သြားေလသည္။ေနာက္ဆံုးနီညိဳေရာင္ေမ်ာက္ခေလးမ်ားသည္ သူတို႕၏သိုင္းကြက္မ်ားနွင့္ပင္ သူတို႕ အခ်င္းခ်င္းသတ္ဖ်က္လိုက္ေလေတာ့သည္။

မ်ားမၾကာမွီ ေမ်ာက္ခေလးမ်ား၏ သိုင္းပညာၿပိဳင္ပြဲႀကီစီသို႕ ေရႊေရာင္အဆင္းရွိေသာ ေမ်ာက္ႀကီးေရာက္ရွိလာေလသည္။ထို႕ေနာက္သူသည္ ေသဆံုးေနေသာ ေမ်ာက္ခေလးမ်ား၏ ခႏၶာကိုယ္၌ ရွိေသာ သိုင္းပညာရပ္မ်ားကို ထုပ္ယူ၍... လြန္စြာထိတ္လန္႕ဖြယ္ေကာင္းေသာ ခန္႕မွန္းရန္ခက္လွေသာ အၿပံဳးတပြင့္ကို အနဲငယ္ၿပံဳးလိုက္ကာ ထူးဆန္းအံ႕ေႀသာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ စကားတခြန္းကို တီးတိုးစြာရြတ္ဆိုလိုက္ေလသည္

 '' ေသမင္းကိုမျမင္ဘူးပဲ ေသမင္းလက္က လႊတ္ခ်င္တာကို....''

ထိုအခါ ဝိညဥ္တအုပ္သည္ ဝုန္းကနဲ ထ၍ျပန္သန္းသြားေလေတာ့သတည္း။

#အသွ်င္ဝဏၰိတ မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ

=====ယစ္ပူေဇာ္ျခင္း====

ကြ်န္ဳပ္၏ သက္တမ္းသည္အလြန္ရွည္လားလွေပသည္ ေနာင္လည္းအလြန္ၾကာျမင့္စြာေနထိုင္ရအုန္းမည္း ကြ်န္ဳပ္၏လုပ္ငန္းေဆာင္တာမ်ားသည္ အလြန္စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းလွ၍ ျမင္ေတြ႕ရသူ စုန္းကေဝမ်ား မိစၧာအသင္းပင္းမ်ားနွင့္ နတ္ဝင္သည္တို႕သည္ ခ်ီးက်ဴးေထာ္ပနာျပဳၾကေပသည္ ကြ်န္ဳပ္၏ တပည့္စံုးကေဝမ်ားသည္ပင္ လက္ဝဲကိုးသိန္း လက္ယာကိုးသိန္းရွိၾက၍ လြန္စြာႀကီးမားလွေသာ ဂႏၶာရီ ကေဝေလာကႀကီးကို ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသူအေပါငိးမွာ နွစ္ေထာင့္အားရေၾကနပ္ဖြယ္အတိျဖစ္ေလသည္ သူ႕တို႕သည္ ကြ်န္ဳပ္၏ ပါရမီျဖည့္ဘက္ တပည့္သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကေပရာ ေနာင္ေသာအခါ ကြ်န္ဳပ္နွငိ့အတူ ကြ်ပ္တမ္းဝင္ၾကေပလိမ့္မည္။သူတို႕ေတြ၏ ျပဳစားပံုအဆင့္ဆင့္ ေဆးဝါးေဖာ္ဆပ္ျခင္းမ်ား မႏၲန္ မႏၲန္တယားမ်ား က်ိန္စာတိုက္ျခင္းအခ်ိဳ႕တို႕ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္မွာ ကြ်န္ဳပ္၏ငယ္ဘဝကိုျပန္အမွတ္ရမိေနေတာ့သည္ ကြ်န္ဳပ္၏ ငယ္ဘဝအခ်ိဳ႕အျဖစ္ပ်က္ကား......

ဝႆဝဏ္နတ္မင္းႀကီးတို႕နွင့္ လူူ႕စည္း ဘီလူးစည္းတို႕ကို တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးကာ ေလာကီဂႏၶာရီပညာရပ္တို႕၌ အက်ံဳးဝင္ပံုအဆင္ဆင့္ နက္ရိွဳင္းပံု တို႕ကိုေတြးေတာရင္း ေတာင္ကြ်န္းသို႕ျပန္လာက ရာမညတိုင္းသို႕ဝင္ေရာက္ခဲ႕ေလသည္။ထိုၿမိဳ႕ရြာအသီးသီးတို႕၌ ရွိေသာ သုသာန္တစျပင္တို႕၏ ရႈ႕မၿငီးဖြယ္ရာ အလွအပတို႕သည့္ နွလံုးသားကို လံုၿခံဳမႈ႕ေပးေနသည္ဟုခံစားလိုက္ရသည္။လြန္စြာလွပ၍ က်က္သေရရွိလွေသာ ဦးေခါင္းခြံမ်ား နွင့္ ေျမပံုအစုုစုတို႕သည္ ျမင္ရသူအဖို႕ သာယာမက္ေမာဖြယ္အတိျဖစ္ေနမည္မွာ ယံုမွားမရွိေျခ။လြန္စြာနွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ပတၲျမားရာင္အဆင္းရွိေသာ ေမႊးျပန္႕ေသာအနံရွိေသာ မြန္ျမတ္လွစြာေသာ လူေသအေလာင္းမ်ားကို  ျမင္ရသည္မွာ က်က္သေရမဂၤလာအေပါင္းနွင့္ျပည့္စံုေနေပေတာ့သည္။ကြ်န္ဳပ္၏ စာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ႕သည္ တားစီးမရနိဳင္ေအာင္ ျဖစ္လာ၍ အေလာင္းေကာင္တခ်ိဳ႕ကို ခပ္ျမန္ျမန္တူးေဖာ္စားေသာက္လိုက္ေလသည္။''အား...နတ္သုတ္ဓါတမွ်ပါလား အလြန္မြန္ျမတ္ပါဘိေတာင္းးး''နႈပ္ခမ္းကို လွ်ာနွင့္ အနဲငယ္သတ္လိုက္ကာ ေနာက္ဆံုးအရသာ၏ခ်ိဳၿမိန္မႈ႕ကို မ်က္လံုးမ်ားအနဲငယ္ေမွးစင္းကာ ခံစားေနမိ၍ မိမိဘဝျဖစ္တည္မႈ႕ကို လြန္စြာပီတိျဖစ္ေနေတာ့သည္။ရုပ္တရက္ဆိုသလို ခတ္လွမ္းလွမ္းမွ  အသံတခုၾကားလိုက္ေလရာ လူတစုသည္ သခ်ိဳင္းစီးသို႕ အေမွာင္ထုကိုအားျပဳကာ တေရႊႈေရႊ႕ဝင္ေရာက္လာေလသည္ ထိုအျခင္းအရာ ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္နွင့္ ကြ်န္ဳပ္လည္း အလြန္လွ်င္ျမန္စြာျဖင့္ အဒႆ မႏၲန္တပုဒ္ကိုရြတ္ဖတ္ကာ ကိုယ္ကိုကြယ္ေဖ်ာက္ထားလိုက္ေလသည္။ထိုလူအုပ္သည္ကား လူသားမ်ားမဟုတ္ေပ ၾကမ္းတမ္းေသာ အနက္ေရာင္အဆင္းရွိေသာ နာနာဘာဝမ်ားျဖစ္ေနသည္ကိုေတြရွိလိုက္ရ၍ ကြ်န္ဳပ္လည္း တိတ္စိတ္ၿငိမ္သက္စြာေစာင့္ၾကည့္ေနေလသည္။ ထိုအနတ္ေရာင္အဆင္းရွိေသာ နာနာဘာဝတို႕သည္ လြန္စြာထူးဆန္းေသာ သူတို႕ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ရေသာ ျပသနာမ်ားကို အထိတ္တလန္႕ျဖင့္ အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုေနသည္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း သိရွိရေပသည္။

ေဝသာလီျပည္ကို အဆင္းအားျဖင့္မဲနက္ေသာ မ်က္ေထာက္နီ၍ လြန္စြာၾကမ္းတမ္းေသာ ဘီးလူးမ်ားေနွာက္ရွက္ေနျခင္းကို ကာကြယ္ရန္ ဘုရားသခင္ရဲ႕အမိန္႕ေတာ္အတိုင္း အရွင္အာနႏၵာသည္ အာဏာစက္မ်ားထဲ႕သြင္းထားေသာရတနာပရိတ္ကို တၿမိဳ႕လံုးလိုက္လံ႕ရြတ္ဖတ္ေလရာ ခေလး လူႀကီး အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးတို႕၏ အေသြးအသားတို႕ကိုစားေသာက္တက္ေသာ နာနာဘာဝတို႕သည္၎ အေလာင္းမ်ားကိုစားေသာက္တက္ေသာ ဝိနာဘာဝတို႕သည္၎ အုပ္စုလိုက္ အုပ္စုလိုက္ ေဘးလြတ္သို႕ ထိတ္လန္႕တၾကားေျပးၾကေလရာ တခ်ိဳ႕ေသာ ဘီလူးတို႕သည္  နားကိုပိတ္၍ လွ်ာကိုကိုက္ကာ အထူးထူးေသာ တိုင္းနိဳင္ငံမ်ားသို႕ေျပးၾကေလသည္ တခ်ိဳႈေသာနာနာဘာဝ ဝိနာဘာတို႕မွာ ရာမညတိုင္းသို႕ေရာက္ေလသည္။ယခုေရာက္ရွိလာေသာ အနက္ေရာင္အဆင္းရွိေသာ နာနာဘာဝအုပ္စုမွာ ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ားကို လြန္စြာတုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား၍ ေျပာဆိုေနေပသည္။

ထိုသတင္းကိုၾကားမိေသာ ကြ်န္ဳပ္သည္ လြန္စြာအားရေၾကနပ္၍ ေလာကတြင္ ဘုရားပြင္ေနၿပီဟုသိရွိလိုက္ရကာ ကြ်န္ဳပ္၏ ခႏၶာကိုယ္တခုလံုးတြင္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ပီတိအဟုန္တို႕ျဖစ္ေပၚ၍လာေတာ့သည္။ ထိုအခါကြ်န္ဳပ္သည္လည္း ဘုရားသခင္ထံသြား၍ လြန္စြာအစြမ္းထက္လွေသာ တပသိဒၶိမႏၲယားကိုသင္ယူ ၍ ဆုႀကီးပန္ရန္ႀကီးမားေသာ ဆႏၵတို႕သည္ျဖစ္ေပၚ၍လာေပေတာ့သည္။
ထိုသတင္းကိုၾကားၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေကာင္းကင္ခရီးျဖစ္ ေဝသာလီကိုသြားကာ ဘုရားသခင္၌ တပသိဒၶိမႏၲန္တို႕ကိုသင္၍ လြန္စြာအံ႕ေႀသာ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ သတၲဝါတို႕အက်ိဳးစီးပြားကိုေဆာင္တက္ေသာ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဆုႀကီးကိုပန္ဆင္ေလေတာ့သည္။

ထိုေနာက္ဘုရားသခင္၏ လမ္းညႊန္ခ်က္အတိုင္း တာဝန္ေပးအပ္မႈ႕တို႕အရကြ်န္ဳပ္သည္ လြန္စြာထူးျခားထက္ျမတ္ေသာ ဂါထာမႏၲာန္တို႕ကိုယူငင္ကာ ေလာက၌ရွိေသာ ေအာက္လမ္း အထက္လမ္းပညာမ်ားကိုသိမ္းပိုက္၍ စုန္းကေဝေလာကနွင့္တကြ ပရေလာကသားတို႕ကိုသိမ္းျမန္းေလေတာ့သည္။ထိုေနာက္ စုန္းကေဝေလာကသားမ်ား ပရေလာကသားမ်ားအား အခ်င္းခ်င္းညီညြတ္မွ်တရန္ မေကာင္းေသာဒုစရိုက္ျပဳသူမ်ားအား ဖမ္းစားရန္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအားဖမ္းစားနွိပ္စက္ျခင္းကိုတားျမစ္ရန္ စီမံေနေတာ့သည္။

 မေကာင္းေသာအေမွာင့္ပေယာဂတို႕၏ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ နွိပ္စက္ဘမ္းစားျခင္းကို ခံရပါက ဘုရားသခင္၏  အာဋာနာဋိရသုတ္ကို ရြတ္ဖတ္၍ မိစၧာတို႕၏ေၾကာက္လန္႕ဖြယ္ျဖစ္ေသာ မစၦာအသင္းအပင္းတို႕၏ ကိုင္းရွိဳင္းဖြယ္ျဖစ္ေသာ ကြ်န္ဳပ္အားေတာင့္တ၍ တိုင္ၾကားနိဳင္ေပသည္။ယစ္ပူေဇာ္ျခင္း ဟုမ္းပူေဇာ္ျခင္း ဝိညဥ္ျဖင့္ပူေဇာ္ျခင္း ေသြးျဖင့္ အသက္ျဖင့္ပူေဇာ္ျခင္းကို သင္တို႕ထံ၌ ကြ်န္ဳပ္သည္ အစဥ္အၿမဲေတာင့္တ၍ ေနေပသည္။ ကြ်န္ဳပ္သည္ ကမ႓ာအရပ္ရပ္၌ သင္တို႕အက်ိဳးစီးပြားငွာ ရုပ္ထားနာမ္ထားအတက္ပညာရပ္တို႕ျဖင့္  ရုပ္ နာမ္္မ်ားကိုလိုက္လံျမဳတ္ထားကာ လြန္စြာထူးျခားေသာ အစီအမံမ်ားျဖင့္စီရင္ထားခဲ႕ေပေတာ့သတည္း။

#အသွ်င္ဝဏၰိတ-မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ

===========The book===============

တိတ္ဆိတ္ေသာၿငိမ္သတ္ေသာ ကြ်န္ဳပ္၏အခန္းက်ဥ္းေလးသို႕ဝင္ေရာက္ခါ စာအုပ္စင္မွစာအုပ္တအုပ္ကိုဆြဲထုပ္လိုက္ေလသည္။ရုပ္တရက္စာအုပ္ကိုဖြင့္ဖတ္လိုက္ခါ လြန္စြာထူးဆန္းေသာ အေတြးေခၚဒႆနမ်ား

နွင့္ေျပ့နွက္ေနရာ လက္ကမခ်င္ေလာက္ေအာင္ ကြ်န္ဳပ္၏စိတ္နွလံုးကိုဖမ္းစားထားေလသည္။

သိပ္စိတ္ဝင္စားဖို႕ေကာင္းတာပဲ အလြန္နက္ရႈိင္းပါဘိေတာင္း...အံ႕ေႀသာ္ဖြယ္ရာအေတြးအေခၚဒသနမ်ားကို ကြ်န္ဳပ္သည္ လြန္စြာပီတိျဖစ္ခါေတြးေခၚေမ်ာ္ျမင္ေနေတာ့သည္။
အခ်ိန္သည္ကုန္မွန္းမသိ တေရႊ႕ေရႊ႕ကုန္ဆံုးကာ စာအုပ္လဲ အၿပီးသတ္ခါနီးေလသည္ ။ထိုေနာက္ ကြ်န္ဳပ္သည္ လြန္စြာစိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းေသာ စဥ္းစားစရာမ်ားနွင့္ျပ့ည္နွက္ေနေသာ ပီတိျဖစ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ထိုစာအုပ္၏ အဖံုးမ်က္နွာစာကို ရုပ္တရက္ၾကည့္လိုက္ရာ ထိတ္လန္႕ေျခာက္ခ်ားဖြယ္ရာ  ေခါင္းစဥ္ကိုေတြ႕ရွိလိုက္ရကာ။လြန္စြာထိတ္လန္႕တုန္လႈပ္ေျခာက္ခ်ား၍ ကြ်န္ဳပ္သည္ ရုပ္တရက္ ဆြံအ သြားခဲ႕ေလသည္။

ထိုေခါင္းစဥ္ကား"((" မိတ္ေဆြ အထဲမွာဘားမွမေရးထားပါဘူး သင္ဘာေတြဖတ္ေနတာလဲ'"))

#အသွ်င္ဝဏၰိတ မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ

===ေရႊေရာင္ေသတၱာေလးတလံုး===

လြန္စြာထူးဆန္းလွေသာ ေရႊေရာင္ေသတၲာေလးတလံုးသည္ မည္သို႕မည္ပံု ဤကမ႓ာသို႕ေရာက္ရွိေနသည္မသိ။ေျမာက္မ်ားစြာေသာ လူသားတို႕သည္၎ ေသတၲာေလးနွင့္ပတ္သက္၍ အလြန္အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။
ပို၍ထူးဆန္းသည္မွာ ၎ေသတၲာေလးကို ဖြင့္ၾကည့္သူတိုင္း တေယာက္တမ်ိဳးအျမင္မတူျဖစ္ေနၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ထိုေရႊေရာင္ေသတၲာေလးထဲမွာ ဘာရွိမည္နည္း။
တဦးတေယာက္ကေတာ့ ငါၾကည့္တာေတာ့ဘားမွမေတြ႕ဘူး ေသခ်ာတယ္ဘားမွမရွိဘူး။

ၾကည့္ရႈ႕သူေနာက္တဦးကေတာ့ မင္းအျမင္ခ်ိဳ႕တဲ႕ေနလို႕ျဖစ္မွာပါ အထဲမွာလြန္စြာထူးဆန္းတာေလးရွိတယ္။

တတိယေျမာက္လူက ငါၾကည့္တာေတာ့ အထဲမွာတစံုတခုေတြ႕တယ္ ဒါေပမဲ႕ဘားမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ။

ဟာမဟုတ္ဘူး ရွိတယ္ ရွိတယ္ အထဲမွာရွိတယ္ဗ် သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္ ျမန္ျမန္စႊန္ျပစ္ပါ ဒီေသတၲာက အႏၲာရာယ္မ်ားလြန္းတယ္။

အဲ႕လိုတေယာက္တေပါက္နဲ႕ သူတို႕ေတြသည့္အရာမ်ားကိုေျပာဆိုေနၾကျပန္သည္ ထို႕ေၾကာင့္ လြန္စြာပေဟဠိဆန္လွေသာ ေရႊေရာင္ေသတၲာေလး သည္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ လူတို႕ကိုဆြဲငင္သိမ္းပိုက္ထားေလသည္။ထိုကဲ႕သို႕အလုပ္ရႈပ္ေနေသာေျမာက္မ်ားစြားေသာ လူတို႕၏အစႊန္အဖ်ား၌ ေအးေဆးတည္ညိမ္စြာထိုင္္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္တဦးသည္ ၾကည္လင္ျပတ္သားေသာအသံနွင့္လွမ္း၍ေျပာလိုက္သည္။

မိတ္ေဆြတို႕ဒီေရႊေရာင္ေသတၲာေလးရဲ႕အေျဖကေတာ့ ဘားမွမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ "ၾကည့္ရႈ႕သူရဲ႕ အလို  ႀကိဳက္ မႀကိဳက္တို႕ကိုလိုက္ၿပီးၾကည့္ရႈ႕သူတိုင္းကို ထင္ျမင္ခ်က္ေပးေသာ ပံုေဖာ္ေပးေနတဲ႕အရာပါ"သင့္ရဲ႕သ႑န္ထဲမွာျဖစ္တက္တဲ႕လိုခ်င္ျခင္းေတြ မလိုခ်င္ျခင္းေတြကို သူကသိတယ္။ဒါေၾကာင့္ ေသတၲာေလးကိုဖြင့္ၿကည့္မယ္မဆိုရင္ မိတ္ေဆြတို႕ရဲ႕စိတ္မွာ ၾကိဳက္ျခင္း မႀကိဳက္ျခင္း မွန္ျခင္းမမွန္ျခင္းေတြနဲ႕ဖြင့္မၾကည့္ပါနဲ႕။သူ႕အတိုင္းတိုင္းေလးပဲ ဖြင့္ၾကည့္ပါ။

#အသွ်င္ဝဏၰိတ မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ

=====ကြ်န္ဳပ္နွင့္ ထူးဆန္းေသာေမ်ာက္ကေလးမ်ား====

စာသင္ခန္းထဲသို႕မဝင္ခင္ကြ်န္ဳပ္သည္ ဒါဝင္၏အီဗလူးရွင္းသီအိုရီကို သြားသတိရလိုက္သည္ ထို႕ေနာက္သနားျခင္း မဟာဂရုဏာသည္ ေမ်ာက္ကေလးမ်ားစီသို႕ျဖန္႕က်တ္လိုက္မိသည္။ကြ်န္ဳပ္၏မဟာဂရုဏာေၾကာင့္ ေမ်ာက္ခေလးမ်ားကို ပညာသင္ေပးရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ေလသည္။

ေမ်ာက္ကေလးေတာ္မ်ားမ်ားကို ဖီလိုဆိုဖီေခၚ  ဒႆနိကေဗဒကိုသင္ၾကားေပးလိုက္သည္။တခ်ိဳ႕ေသာ ေမ်ာက္ကေလးမ်ားအား ဆိုက္ကိုလိုဂ်ီေခၚစိတ္ပညာကိုသင္ေပးလိုက္သည္။တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာေမ်ာက္ကေလးမ်ားအား ဘူမိေဗဒ အင္ဂ်င္နီယာ ေဗဒင္ နကၡတ္ ဘာသာကိုးကြယ္မႈ႕ အစရွိေသာအတတ္ပညာ အသီးသီးတို႕ကိုသင္ၾကားေပးလိုက္ေလသည္။
နွစ္အနဲငယ္ၾကာၿပီးေနာက္  ေမ်ာက္ကေလးမ်ားသည္ တစ္စတစ္စေျပာင္းလဲလာေလသည္ ထိုေျပာင္းလဲမႈ႕သည္ထူးျခားေသာေျပာင္းလဲမႈ႕ျဖစ္မည္ဟုယံုၾကည္ေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ဳပ္သည္ ေမ်ာက္ကေလးမ်ားအား စာေမးပြဲစစ္ၾကည့္ေလေတာ့သည္။ထိုအခါကြ်န္ဳပ္သည္ လြန္စြာစိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အေျခအေနနွင့္ရင္ဆိုင္ရေလေတာ့သည္။
 ဒႆနိကကို သင္ၾကားေပးထားေသာေမ်ာက္ကေလးသည္ အခုထိ ရုပ္ နာမ္မကြဲေသး အေတြးေတြရဲ႕လမ္းဆံုးကိုမသိေသး ရွိျခင္း မရွိျခင္းေတြ မွျငင္းခံုေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။စိတ္ပညာကိုသင္ေပးထားေသာ ေမ်ာက္ကေလးတခ်ိဳ႕သည္ ယခုအခ်ိန္ထိ သိစိတ္ မသိစိတ္ကိုနားမလည္ေသး အိပ္ငိုက္၍အိမ္မက္မက္သည္ကို ဝိညဥ္လြင့္သည္ ထင္ေနတုန္း။ဘူမိေဗဒ၌လည္း အနည္က်ေက်ာက္ မီးသင့္ေက်ာက္ အသြင္ေျပာင္းေက်ာက္တို႕ကို အုပ္စုခြဲေပးသည္ကိုနားမလဲနိဳင္ၾကေသးေပ။ဘာသာကိုးကြယ္မႈ႕ဆိုင္ရာအတ္ကိုသင္ၾကားေပးထားေသာေမ်ာက္ကေလးမ်ားမွာလဲ ယခုခ်ိန္ထိ ဘုရားရွိလိုက္ မရွိလိုက္နွင့္ ေျပာင္းလဲေနဆဲ။အစရွိေသာ ဘာသာရပ္အသီးသီးတို႕ကိုသင္ၾကားေပးထားေသာ ေမ်ာက္ကေလးမ်ားအား စမ္းသပ္ၾကည့္ရာ စိတ္ပ်က္ဖြယ္သာ အတိျဖစ္ေနေတာ့သည္။

အို..ေမ်ာက္ကေလးတို႕ သင္တို႕အားငါသင္ၾကားေပးေသာ အတတ္ပညာရပ္မ်ားသည္ သင္တို႕ယူဆသလိုမဟုတ္ ''အဝင္အထြက္ အျဖဳတ္အတတ္ လြတ္မလြတ္ ၿပီးမၿပီး ''ကိုနားလည္သေဘာေပါက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ထိုသို႕ေျပာလိုက္ေသာအခါ ေမ်ာက္ကေလးမ်ားသည္ ကြ်န္ဳပ္အား ''ကိြ ကိြ ကြ ကြ ကိြ ကိြ ကြ ကြ '' ဟူေသာ လြန္စြာထူးဆန္းေသာ စကားျဖင့္ျပန္လည္တုန္႕ျပန္ၾကေလသည္။

#အသွ်င္ဝဏၰိတ မိရိုးဖလာဗုဒၶဘာသာ